3 Ekim 2022 Pazartesi

Eve Dönüş, Varılan Parti ve Sonsuz Yolculuk

 Bülent Somay Tarihin Bilinçdışı kitabında Odisseus'un İthaka yolculuğuna atıf yaptığı bir pasajında mitolojik kahramanımızın evine (yani İthaka'ya) dönerken kikloplarla ve sirenlerle geçirdiği mücadelelerden bahseder ve ekler; aslında kahramanımız eve döndüğünde de İthaki'de karışıklık ve yoluna koyması gereken zorluklar bulacaktı ve çok sevdiği karısı Penelope ile ilişkisi bıraktığı noktada değildi. Aslında Odisseus gerçek macerayı yollarda yaşadığını düşünürken eve döndüğünde yolculuğunun henüz tamamlanmadığını ya da ona verdiği ütopik anlamının değiştiğini fark etmişti...

Bu özet anlatım, aslında yolculuk kavramının hiç bitmeyen ve aynı zamanda dönülmeyen bir yere de ait olmasından kaynaklanabilir. Yol kavramının yalnız anlamı yolculuk ile birleştiğinde bir keşife dönüşür ama keşfin varış noktası da bir son olduğu anlamına gelmeyebilir bu düşündüğümüz güvenli alan- konfor noktası olan ev anlamını biraz değiştirse de ev hala varılması gereken anlamı korumaktadır.

Eve varılmayan öykülerin bazılarında ise dönülen bir parti vardır. Bu kısa zamanı kapsayan eğlenceli bir aktivite olsa da zaman geçtikçe insanların yorulmaya, sarhoş oldukça içe dönmeye ve artık kimsenin pek de eğlenmediği bir ışıklı labaratuvar ortamına dönüşmeye başladığı bir yerdir. Bu bana şimdiki zamanda anlamlı ilişkiler kurmakta zorlandığımız kısımlara iyi bir örnek gibi geliyor. Tüketim kavramı bile artık çok tüketildiği için (bunu ortaokulda kokusu aklımdan çıkmayan çimlenmiş kuru fasulyelere benzetiyorum) parti anlamından devam edeceğim:)  Evinden birkaç saat uzak kalmak ile geri dönüşün yıllar sürmesi arasındaki belirsizlik pek tabii kaygıyı da beraberinde getirir artık eğlen-il-meyen bir yerde olmak da dönüş kavramının silinikleşmesine de zemin hazırlar. Yani artık parti bitmiştir, bir sonraki de bir önceki de.. Salon ve terasın her metresi biliniyordur ve bir odada varoluş vakumu sekansları ile baş başa kalınabilir buraya kadar normalize edilmesi nispeten kolay olabilirken artık gitmek istediğin evinin varlığının belirsizleşmesi yolculuğun garip bir noktasıdır.

Ev nedir?

Sabit nokta elbet. Matematikten ancak Darvin'in spiritüelizmden anladığı kadar anlıyorum ancak sabit bir değişken varsa olasılık hesaplarında işinin kolaylaştığını biliyorum. Ev denklemlerin zemini, köşe taşı (corner stone) ve aynı zamanda varılması gereken anlamını korumakta olsa da bir nevi yolcuğunda devamıdır.

Bu yolculuk için birçok farklı yolculuk yapmak gerekse de ev kavramının anlam arayışının dinginlik verici bir noktasında olduğu yadsınamaz bir öznel gerçeklik olabilir (Hi, ÖSYM paragraf sorusu:)

Ben yine de optimist nihilist gözümle bakacak olursam ev anlamının kişiden kişiye değiştiğini ve ancak o kişinin kendi anlamını yaratabileceği..

Oh, Fuck. Ev nedir biliyor musunuz? Tüm bu anlaşılması zor kaotik cümle kalıplarını kurmadan anlaşabileceğini hissettiğin kişidir. Ev dönüşün imkansız olsa da zaten bir parçanla oraya tutunduğun bir yerdir. Ev bitmek bilmeyen yolculuğun kendisi ve hep bulunanıdır. Evi kaybedemezsin. Ev, seninle gelen şeydir. Peki ev var mıdır? Tekrar soralım. Yolların kapalı olduğu, sokağa çıkma yasağının geldiği ve partiden çıkamadığın bir yerde ev hala var mıdır? 

Sonsuz yolculuk

Hep "hala" olan şey :) Eve dönüş belirsizliği ve partinin bitişi bu kavramların gerçekliklerine şüpheyle bakmamızı sağlasa da ikisi arasındaki döngü hep devam eder. Bu da sonsuz yolculuğun başladığı, bittiği yerden başladığı kesişim yerleri olabilir.

Odisseus artık eve dönebilecek mi emin değilken, siren partisinden de sıkılmışken denize bakıp ne hissediyordu acaba? Umarım yalnızlık değildir. Yani öyleyse de bu duruma pekala +1 eklenebilir:)